7 و 8 سال پیش بؤ کی (اینترنت ^ کارت) أمرأ آموئیم اینترنت^ میان. مرأ یاد ایسه ایپچه کی بؤگؤذشت بفهمستم در روز چأر تا پنج ساعت می وقتَ اینترنت^ میان نئم. ننم اون زومات فیسبوکَ چکوده‌بید یا نه ولی من ننستیم همچین جیگه‌‌ئی هم نئه، اونه واستی بچسبستم به وبلاگ نیویسی. اگه خستیم جِدی گب بزه‌بیم وبلاگ^ میان نی‌یبیشتیم و اگه خأستیم می رئفقان^ أمرأ گب بزه‌بیم شوئیم یاهوئه میان! کم‌کم کی فیسبوک^ أمرأ آشنا بؤستم بیدم فیسبوک عجب خوررم^ جیگه‌ای ایسه! تؤمام جاغالان اویه ایسه‌ئید و راحت کس‌کس^ أمرأ گب زنید. بعضی‌ئان حتی صبح تا شب و شب تا صبح آنلاینید ...
2 و 3 سالم ایسه کی منم روزی چندین ساعت می وقتَ فیسبوک^ میان نئم و پؤر رئفق پیدا بکؤدم. حتی دوستانی‌ئه بیافتم کی أشأنه افکار نزدیک می افکار بؤ. ولی فیسبوک اون همه خؤبی أمرأ نتأنست جای وبلاگَ پؤرَ کونه. چرأ ؟
چون بی‌هدفی موج زنه فیسبوک^ دورون. هیچ‌کس خؤ کامنتان^ سر وقت ننه و همه تؤند‌تؤند کامنت نی‌ئید أن باعث به أمی بحثان^ دورون به هیچ نتیجه‌ئی فنرسیم. خلاصه تصمیم بیگیفتم واگردم به وبلاگ نیویسی و بیشتر می وقتَ وبلاگ و کاسپی سامؤن و می زندگی سر بنم.
می پروفایلَ خیلی وقت پیش دبسته بؤم و هسأ موتا پروفایل هم دبستم. دِ خییم فقط وبلاگ^ میان بینیویسم و می مقاله‌ئانه کاسپی سامؤن^ دورون بنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر